سلام 103

سلام

دهه اول ماه محرم هم تمام شد امسال بعد از سالها روز تاسوعا و عاشورا کمی ازاد بودم و تونستم کارخونه نمونم در حد یک سر زدن باشه. امسال از شب 8 محرم قسمت شد و هئیت مد نظرم رفتم . با این که خیلی افراطی عزا داری میکنند اما هیچ جا دیگه به دلم نمیشینه . دیشب هم رفتم بسیار عالی بود بسیار حض معنوی بردم با این که جا بسیار کم و کوچیک و بدون امکانات هست اما بسیار با صفا وخیلی هم  شلوغ میشه که کمی دیر بری در بسته میشه و جا نیست که کسی بره داخل و بسیار پر شور حال هست . بسیار شارژ روحی شدم ، ان شاالله تا مدتی بمونه این حال . 

وقتی هئیتهای که شب در خیابانها میبینم راه افتادن و جز سر و صدا راه بندان هیچ چیز دیگه ای ندارند تاسف میخورم ایا نمیشه توی مسجد بمونند حتما باید بیاند توی خیابانها . و فقط تعداد خیلی کمی زنجیر میزنند و اکثرا دارند علم باند اکو مداح دهل .....  حمل میکنند این همه ادم برای چند نفر اندک دارند تدارکات میبرند . این چه جور عزا داری هست نمیدونم . من فکر میکنم این خواسته علما مسئولین دینی هست که به این شکل باشه و اگر واقعا این نیست چرا اعلام نمیکنند چرا نمیگند که این کارها روشها اشتباه هست پس قطعا منافعی براشون داره جلو گیری نمیکنند و یا شاید هم ما نمیدونیم داریم اشتباه فکر میکنیم . ایا واقعا اگر این کارها اشتباه هست با یک فتوا نمیشه اعلام کرد حتی اگر گوش نکردن که اکثرا گوش میکنند . وقتی  مردم مسئولین هیئتها  میبینم که دنبال این اون راه میافتند که پول جمع کنند تا علم بخرند دهل  تجهیزات بخرند که بدن دست جوانها خیابان گردی شب گردی کنند تو سر هم بزنند رقابت کنند به اسم عزا داری اما خود همونها بیشتر توی رقابت با بقیه هئیتها هستند و جوانها رو جلو میاندازند واقعا باید تاسف خورد به حال اونها به حال خودمون . اما بهترین روش برای عزا داری همون رشوها سنتی هست که قدیم  بوده . اگر مسئولین دینی اعتقاد به اشتباه بودن این گونه عزاداریها دارند به مرور میشه اصلاح  کرد  . 

حضرت سید‌الشهدا‌(ع) دختری به نام رقیه داشتند که در سن سه سالگی در خرابه شام به شهادت رسیدن . مادر حضرت رقیه مطابق اکثر نقل ها «ام اسحاق» نام دارد که فضایل و مناقب بسیاری را برای آن بانو بر می‌شمارند.حضرت رقیه در ماه شعبان چشم به جهان گشود، سن مبارک آن حضرت هنگام شهادت سه سال بود. نزدیک مسجد جامع دمشق بقعه و مرقدی وجود دارد که به مرقد حضرت رقیه‌(س) دختر امام حسین‌(ع) معروف است و بر روی سنگی واقع در درگاه آن مرقد نوشته شده است :این خانه مکانی است که به ورود آل پیامبر‌(ص) و دختر امام حسین‌(ع) حضرت رقیه شرافت یافته است.
مورخ خبیر عمادالدین حسن ‌بن علی ‌بن محمد طبری هم عصر خواجه‌ نصیرالدین طوسی در کتاب کامل بهایی می‌نویسد: دخترک سه چهار ساله‌ای که خاندان امام حسین‌(ع) در خرابه شام ، شب هنگام خواب پدر را دید و بهانه پدر نموداز سر و صدای اهل بیت، یزید از خواب بیدار شد و پرسید چه خبر است؟ به او خبر دادند که کودکی سراغ پدرش را گرفته است. و یزید گفت: سر پدر را برایش ببرند، سر مقدس را آورده و در کنار دختر قرار دادند، آن دختر از غم پدر فریادی برآورد و جان داد.

بخشی از صحبت‌های حضرت رقیه‌(س) با سر پدر
یا ابتاه من‌الذی خضبک بدمائک (پدر چه کسی محاسنت را با خونت خضاب کرد)
یا ابتاه من‌الذی قطع وریدک (چه کسی رگ گردنت را برید)
یا ابتاه لیتنی لک الفدا (ای پدر کاش من قربانت می‌شدم)
یا ابتاه لیتنی توسدت التراب و لا اری شیبک مخضباً بدما (ای پدر کاش خاک مرا در آغوش می‌کشید تا محاسنت را به خون رنگی نمی‌دیدم (معالی‌السبطی).
غسل حضرت رقیه
هنگامی که زن غساله بدن حضرت رقیه را غسل می‌داد، ناگاه دست از غسل کشید و گفت: سرپرست این اسیران کیست؟ زینب‌(س) فرمود چه می‌خواهی زن غساله گفت: چرا بدن این طفل کبود است، آیا به بیماری مبتلا بوده است؟ حضرت در پاسخ فرمودند: ای زن او بیمار نبود، این کبود‌یها آثار تازیانه و ضربه‌های دشمن است (الوقایع و الحوادث ج 5 ص 81)